فکر کن شبه، هوا تاریکه، وسط کویر ایستادی، آسمونم ابره، ستاره ای پیدا نیست تا بتونی از رو موقعیت و مسیر حرکتشون، جهتی که باید بری رو تشخیص بدی.
احتمالا باید منتظر اتفاق خوب باشی تا اتفاق خوب بیفته، باید منتظر تغییر باشی تا تغییر رخ بده
منتظر معجزه باشی تا معجزه رو ببینی
وگرنه، بهار هم که باشه، همه چی بازم برات زمستونیه.
ولی میشه مثه اون گله که از لابه لای سنگفرشای خیابون سبز شده و زده بیرون، وسط شرایط کویری منتظر اتفاق خوبه ی زندگی بمونی.
باید چند ساعتی واستی تا آفتاب بزنه که حداقل بتونی چهار جهت اصلی رو پیدا کنی.
فردا شبم آسمون صاف میشه. ستاره ها پیدا میشن، تو هم یه جوری پیدا میکنی راهتو.
باید منتظر اتفاق خوبه ی زندگیت بمونی تا اتفاق خوبت بیفته
آنا جمشیدی
